Portland, Oregon 1

Vandaag vertrekken we vanuit Nisqually en rijden ongeveer 133 mijl / 214 km naar Park Lane Suites & Inn in Portland.

Vanmorgen bij het ontbijt durfde Quenten te stellen dat het altijd een zooitje is in de kamer van Cindy en Erwin. Nadat hij excuses heeft gemaakt en alle koffers naar beneden heeft gesjouwd wordt hij weer in genade aangenomen.

We hebben in principe nog voldoende benzine in de tank zitten om Portland te halen. We willen het er echter niet op aan laten komen en kijken uit naar een pomp met een beetje normale prijzen. De laatste keer dat we tankten was langs de route tussen Spokane en Seattle, voor $4,49 per gallon of $1,18 per liter. Daarna is de prijs omhoog gegaan tot wel $5,39 per gallon / 1,42 per liter. Maar de prijzen verschillen erg per locatie en per pomp en dus kijken we, als echte Nederlanders, uit naar de goedkoopste. Uiteindelijk gooien we de auto vol voor $4,94 per gallon, wat neerkomt op $1,30 per liter.

Het is nog best lastig om de benzine voor een goede prijs te vinden. De prijzen worden hier namelijk niet voor de afslag aangegeven, zoals in Europa. Dus is het vaak gokken en soms dus ook afslaan en dan weer doorrijden. Het lijkt alsof Amerikanen zich niet druk maken om de hoogte van de prijs aan de pomp. Misschien dat de hoge benzineprijs van de laatste maanden daar verandering in brengt.

Op de interstate mogen de vrachwagens normaal gesproken 60 mijl per uur, terwijl de rest van het verkeer 70 mijl per uur mag rijden. De meeste vrachtwagens houden zich echter niet aan de maximumsnelheid en dus kan het gebeuren dat je, terwijl je zelf al 70 rijdt, wordt ingehaald door een gigantische Peterbilt vrachwagen, die zich al slingerend langs je heen wurmt. Eigenlijk is het beter om zelf 75 mijl per uur te rijden zodat vrachtwagens je niet inhalen. Dat is dan wel boven de maximumsnelheid, maar daar wordt het rijden een stuk prettiger en veiliger van. 

Bij aankomst in Portland slaan we eerst af naar een Walmart op de route. Hier maken we, niet voor het eerst, kennis met de keerzijde van The American Dream. Langs de kant van de weg zien we een aantal tentenkampen waar de daklozen wonen.

Na het inchecken in het hotel lopen we naar Washington Park. Ook nemen we de shuttlebus naar de Rose Garden. Hier bezoeken Quenten en Peter ook de Japanese Garden, de rest neemt plaats in de schaduw om op ze te wachten.

We eten bij een restaurant genaamd Elephant Delicatessen. Als we binnenkomen moeten we ons even oriënteren. Een medewerker merkt ons op en legt het concept uit. Het de bedoeling dat we langs de verschillende standjes in het gebouw lopen en individueel gerecht en drankje bestellen. Dan is het betalen bij de kassa en ergens neerploffen om te eten. Sommigen pikken dat sneller op dan anderen. Luuk is een beetje overwhelmed en moet geholpen worden. Uiteindelijk heeft iedereen lekker gegeten en gedronken.

Na het eten taaien een aantal broeders af en gaat een select groepje nog een wandeling maken. Net als in Spokane en Seattle zie je ook hier daklozen op straat rondscharrelen. Ze zijn niet gevaarlijk of zelfs maar opdringerig maar het is toch vreemd om ze zelfs in een goede buurt als deze te zien.

Het hotel blijkt vlakbij Providence Stadium te liggen, waar de Portland Timbers vanavond tegen Nashville SC voetballen. Natuurlijk hebben we geen kaartjes maar we volgen de tweede helft in een sportsbar vlakbij het stadion. Eindstand 1-1.

Morgen verblijven we nog in Portland. We hebben dan outlet shoppen op de agenda staan.