Missoula, Montana

Vandaag een reisdag, want we rijden naar Missoula, een rit van ongeveer 260 mijl / 420 km. 

Gisteravond heeft Erwin alvast een leuke lunch- / koffiestop uitgezocht. Na ongeveer 90 mijl stoppen we bij Wheat Montana Coffee & Deli. Wheat Montana is een meelfabriek die, op het terrein van de fabriek, ook een bakkerij heeft waar je broodjes en gebak kunt kopen. Natuurlijk geheel in Amerikaanse stijl, dus veel te veel en veel te groot. Maar goed, het was wel lekker.

Als we in Missoula aankomen rijden we eerst naar het plaatselijke vliegveld. Daar kunnen we immers onze laatste verloren koffer ophalen. De dame achter de United Airlines balie is er even zoet mee maar uiteindelijk komt de koffer tevoorschijn en volgt een vreugdevolle hereniging.

Het inchecken bij het Quality Inn motel verloopt volgens de vaste procedure. Allereerst vraagt de receptioniste naar de naam waaronder de reservering gedaan is. Om ze niet teveel in de war te maken spelt Erwin de eerste letters van zijn achternaam S-C-H-O-O. Schoonderwoerd is meestal te lastig, gezien de verschillen in uitspraak tussen Engels en Nederlands. Daarna vraagt de receptioniste om een ID en een creditcard, die Erwin dan al heeft klaargelegd. Dan nog wat handtekeningen en de aanvangs- en eindtijd van het ontbijt en we kunnen de auto gaan uitladen.

Het uitladen van de auto begint bij de trolley van het hotel. Die wordt naar de auto gereden, waarna Quenten en Luuk weer terugkomen op "die ene keer". Het is namelijk een keer voorgekomen dat Quenten en Luuk alles op de trolley hadden geladen, waarna we bij het verkeerde receptie bleken te staan. Toen kon alles dus weer terug de auto in. Aan dit voorval wordt nog steeds gerefereerd, waardoor Erwin uiteindelijk het meeste maar uit de auto haalt.

Eten doen we bij Southgate Mall, een overdekt winkelcentrum waar we tegen de avond rondbanjeren. Op het menu staan noodles en rijst.

Morgen vertrekken we alweer naar Spokane, een rit van 194 mijl / 312 km door Montana, Idaho en Washington.